Carolien Geurtsen: Hoe eerlijk wil jij zijn in een relatie?

Vanwege een issue met Blogger is deze post iets later.. Niet dat het erg is, want dan kan je nu mooi van twee pareltjes genieten!



Het begint al met de vraag wanneer je 'iets tussen mensen' een relatie noemt. Dit is ook afhankelijk van de verwachtingen die je hebt: waaraan moet een relatie voor jou voldoen voordat je het zo noemt?

Ruud Ketelaar: Simon Baker.

Intro

Met dat woord begint ongeveer elke blog die ik schrijf. Deze ook, maar dat wisten
jullie al. Ik heb Khadija iets beloofd. Ik was een van de eersten, die 'ja' zei tegen
Khadija, toen zij in een gekke bui een vaag idee lanceerde. En kijk wat dat chaotisch
organisatietalent op hoge hakken heeft klaargespeeld... 24 uur lang een geoliede
blogmachine. Zo was het niet, in den beginne. Het was één en al onzekerheid. Zo erg
dat ik beloofd heb om, als het allemaal niet twee keer klokje rond kwam, maximaal
5 blogs te leveren. Dan moet je wel gek zijn. Klopt. Op Khadija. Omdat zij is wat zij
is, uniek, aan de ene kant een waanzinnige spring-in-het-veld, aan de andere kant
een diepe filosoof. En alles wat daar tussen zit en kan zitten, ik laat het graag aan de
lezer over om zich daarvan een eigen beeld, al dan niet geromantiseerd, te vormen.
Zij heeft het voor elkaar geschreven om mij te laten lachen en om me te laten huilen.
In tweets en in blogs. Er is veel raak van wat zij schrijft. Er raakt mij veel van wat zij
schrijft. En dat is bijzonder, want eigenlijk staat Khadija best ver van mij af. Nou ja,
ik neem maar de vrijheid om te zeggen: stond. Want het is gewoon prettig uitwisselen
met Khadija. Zij kan een band smeden. Ik weet dat ik niet de enige ben, die dat
ervaart...

Er was ook nog eigen belang bij mijn aanbieding om maximaal 5 blogs in 24 uur te
schrijven. Namelijk dat ik niet bij nacht en ontij gepland zou worden. Het was mijn
eis om op een redelijk tijdstip te mogen leveren. Welnu, dat heb ik binnengesleept.
Aan mij de taak om de lezer van 11.00 tot 12.00 uur bezig te houden. Een uur zendtijd
op een vreemde plek. Ik heb daarom een zelfs voor mijn doen lang blog geschreven.
Als je de links naar de video- en audiofragmenten uitkijkt en uithoort, dan moet het
blogje in een uur te doen zijn. Maar het hoeft natuurlijk niet allemaal tussen 11.00 en
12.00 op 21 april. Het mag ook in stukken en het mag ook later…

En de uitdaging aan mijzelf om er 5 in 24 uur uit te persen, die hoeft even niet.
Eerlijk gezegd had ik niet anders verwacht dan dat Khadija er in zou slagen om de
schade voor mij beperkt te houden. Dubbel gescoord: en op een door mij gewenste
tijd, en maar 1 blog! Ik ben een winnaar! Vooral omdat dit blog hier mag figureren.
Dank je wel, schat!

Laura Lovestrong: 10 tips voor een gelukkiger leven

10 tips voor een gelukkiger leven


Hoi! Ik ben Laura, ik blog (bijna) iedere dag, over het leven en over alles wat ik leuk of opmerkelijk vind. Mijn blog Lovestrong is een persoonlijk blog over geluk, inspiratie en het volgen van je dromen.


De beste manier om jezelf gelukkig te maken is om andere mensen gelukkig te maken en de beste manier om anderen gelukkig te maken is door zelf gelukkig te zijn. Daarom 10 tips om (nog) gelukkiger te worden!

Mauro Zanatta: Mauro vs. de rest

“Een verhaal schrijven kan iedereen. Een artikel of een blog schrijven kan ook bijna
iedereen. Maar een échte blog schrijven? Een blog schrijven met inhoud, een blog waar
lezers écht relevante informatie uit kunnen hal...” blabla. Zó begon mijn zoektocht naar
hoe ik nu eigenlijk een goede blog schrijf. Ik zal je alvast verklappen, dit wordt geen blog
waar je iets aan hebt. Dit wordt een blog in Twitter-stijl. Ik schrijf gewoon op wat in me
opkomt.

Je zou kunnen stellen dat ik geen flauw idee heb van bloggen, dat het een schande is dat
ik überhaupt in het rijtje sta van 24-uursbloggers. Maar hey, captain Fantastic, mijn stuk
staat wel prime-time 8am. online. Mijn twitter gezeur blijkt toch amusant te zijn. Je hebt ‘t
of je hebt ‘t niet. En ik heb het. Jullie hebben natuurlijk geen flauw idee wie ik ben, maar ik
ben knap, slank, lang, slim en bovenal; ik ben Hank.

Lisa: Geen woorden voor.

Ik ben een mens van vele woorden. Ik hou ervan. Ze betekenen iets, ze vormen een keten, een
zin, een gesprek. Zelfs een taal. Er is communicatie, er is begrip.
We lezen ze, we zien ze, we luisteren en we spreken zelf. Ik ben dol op zinnen, dol op
verbanden, op verhalen, op boeken. Ze kunnen je meeslepen naar verre oorden, naar
plekken waar het zoveel mooier is dan het echte leven. Ze kunnen ons meenemen naar de
Middeleeuwen, naar de tijd van de jagers, naar de tijd van de VOC, naar mijn geboorte, naar
het heden. Sommige verhalen laten ons herinneren – maar dat herinneren kan pijn doen.
Soms willen we niet herinneren. Soms sluiten we dingen op, in onszelf, omdat we er geen
woorden voor hebben.